ဆင္းရဲတြင္းထဲက၊ ခုန္ခုန္ထ,ခဲ့မိလို႔
မနာလိုသူေတြနဲ႔လည္း၊ ခဏခဏ ရန္ျဖစ္တယ္။
ျဖစ္ခ်င္တာ မျဖစ္မွာစိုးလို႔၊ ဟိုတိုး,ဒီေဝွ႔နဲ႔ ၾကိဳးပမ္းလာလိုက္တာ
ေဆြမ်ဳိးေတြကိုလည္း၊ ေမ့တတ္ျပီ။
အဓိက တရားခံကေတာ့
ခ်စ္သူေဟာင္းေပါ့... ေမေမ။
ေမေမေရ...
ေမေမ ေပးထားတဲ့.. အျဖဴေရာင္ အကၤ်ီေလး
ကြ်န္ေတာ္ သိမ္းထားပါေသးတယ္။
အျဖဴေရာင္က အေပမခံလုိ႔
ညစ္ေထးမႈေတြ အေဝဖန္ ခံရဲေအာင္
မည္းတဲတဲေလး ဝတ္ထားခဲ့မိတယ္... ေမေမ။
ေမေမေရ...
ကြ်န္ေတာ္ ေသဆံုးတဲ့အခါ၊
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အကၤ်ီအျဖဴေလး၊
ညီေလးေတြကို ေပး ေပးပါ။
သူတို႔ဆီမွာ...
အစြန္းခြ်တ္ေဆးေတာ့၊ ရွိေကာင္းပါရဲ႕။
ေမေမေရ...
ကြ်န္ေတာ့္ကို၊ ေလာကၾကီးထဲ ရဲရဲဝင့္ဝင့္ ပို႔ေပးခဲ့တဲ့အတြက္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ေမေမ
ေမေမ့ကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔အတြက္
ေလာကၾကီးထဲက၊ ကြ်န္ေတာ့္လို ေကာင္ေတြကို
စကားေျပာေနပါတယ္..ေမေမ။
ေမေမေရ...
ေမေမ ေသဆံုးတဲ့အခါက်မွ၊
သား.. လက္မ ေထာင္ျပလိုက္ပါရေစ..။
ေမာင္လွမ်ဳိး (ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)
၂ဝဝ၁၊ ဇြန္၊ ၃ဝ၊ ၈း ၁၅ P.M
Post a Comment
Thanks for sharing. Really touch my heart.